Aşkımız her zaman tehlikede...

Bir ilişki başlangıcında her şeye, çarçabucak ne çok anlamlar yüklüyoruz. Ufak bir kıvılcımı yangın yeri sanıyor, bunu hem kendimize hem de başkalarına inandırmaya çalışıyoruz. Sonra da ne çok üzülüyoruz..çünkü aslında çoğu zaman kafamızdaki ilişkiyi yaşıyoruz...tek başımıza... ummadığımız bir durumla karşılaştığımızda da; olan bitene anlam veremiyoruz...ondan sonra gelsin acılarla dolu günler, tekrar ruhumuzu sakinleştirmeler ve bu arada kaçırdıklarımız...ama tabii bu; bir an evvel hayalimizdeki ilişkiyi kurup, yaşamak, belki de birilerine ait olmak arzusundan kaynaklanıyor... yani tamamen duygusal sebepler...ama işte bizi bitiren de hep bu oluyor...aklımızı devre dışı bıraktığımızda mutsuzluk peşimizi bırakmıyor.

Herşey hızla değişir ve biz tüm yeniliklere adapte olabilirken insanların değişebileceğini fark etmiyoruz veya etmek istemiyoruz...çünkü aslında biz ilişkide hayalimizi yaşamak peşinde oluyoruz...karşımızdaki ne düşünüyor umursamıyoruz...hayallerimizin kodları eskiden alışkın olduklarımız üzerine kurulu devam ederken de iyice çuvallıyoruz.

Bence artık bu yanılsamaları bir kenara bırakıp, biraz yere basmak ve sevgili'yi iyi arkadaş olarak görmek ve hiçbir şeyin bizim olmadığını kabul etmek gerek...sanki o zaman herşey hafifleyecek... arkadaşlıklarda nasıldır ; tüm dertlerini, mutluluklarını paylaşırsın, eğlenir, gezer tozarsın...o kadar... sonra herkes kendi hayatına döner...ne zaman özlersen de arar, buluşursun. Rahattır yani... beklentisizdir, biraz bakışımızı değiştirirsek sanırım hepimiz şu lüzumsuz mutsuzlukları daha az yaşayacağız gibi...biliyosunuz hep aynı şeyleri deneyip deneyip duruyoruz...sonuç: yüzlerce olan biteni anlamamış kadın ve erkek hikayesi.
Unutmayalım; karşımızdaki insanlara hissettirdiklerimizle var veya yok oluyoruz...bu yüzden adının ne olduğunun hiç bir anlamı yok aslında...ilişki zaten kendi mecrasında yavaş yavaş evrilecek ve ne olacaksa olacaktır..yeterki olabildiğince kendimiz olalım....ondan sonra da üzüleceksek üzülelim zaten...şöyle sindire sindire...hakediyor işte o zaman dolu dolu yaşananlar üzülmeyi de...

Burdan yazdıkça şunu görüyorum ki; değişmezsek aşkımız gerçekten her zaman tehlikede...

Bu yazdıklarımı anlamsız bulabilirsiniz...ama napiim bir çözüm bulmaya çalışıyorum kanayan yaramıza işte...