Duymak istiyorum...

Fotoğrafa bakarken ve dinlerken bu şarkıyı biraz durup düşünmeli; duyulmayı isterken duymaya ne kadar istekli olduğumuzu...

Küçük şeyler...

Ne büyük bir devlettir; gündelik, küçük şeyleri tam da içimize sindiği gibi yaşayabilmek... sağlığımızın yerinde olması, çocuklarımızla geçirdiğimiz mutlu anlarımız, akşam soframızda bir kaç kap özenle hazırladığımız yemeğimizi sakin ve mutlulukla yiyebilmek, balkonu yıkamak, çiçekleri sulamak, dolabımızda şarabımız varsa o gün şanslı olduğumuzu düşünüp kendimize bir kadeh koyup, keyifle koltuğumuza kurulmak, evimizin bir köşesine özenle yerleştirdiğimiz taze çiçeklerimizin içimizi aydınlatması, sevdiğimiz bir şarkıyı dinlemek... merakla aldığımız bir kitaba eve gelir gelmez gömülmek...

belki biraz ileri gidicem ama benim için bir de sabahları horoz sesiyle uyanabilmek...

hayatımızda ters giden şeylere çok fazla üzülmek yerine; düzgün giden bu küçük mutluluk anlarının daha farkında olarak ve keyfini çıkararak mutlu olmayı denemek hiç de fena olmaz gibi geliyor bana...belki o zaman tersler düz bile olabilir...

Kendi olarak sana gelen...

Bir kadınla bir erkeğin en güzel yan yana olma hallerinden biri de bu olsa gerek...birbirlerini kabullenişleri nasıl doğal ve sevgileri nasıl beklentisiz...sanki sadece kendileri olarak varlar...ne kadar tatminkar... ne huzur...